De “To be, or not to be” monoloog van Hamlet uit het toneelstuk van William Shakespeare is een van de bekendste en meest iconische scènes uit de literatuurgeschiedenis. Hieronder volgt een vertaling van een deel van deze monoloog, samen met mogelijke regieaanwijzingen:
HAMLET:
Zijn, of niet zijn, dat is de vraag:
Of het nobeler is in de geest te lijden
De slagen en pijlen van het vreselijke lot,
Of om de wapens op te nemen tegen een zee van beproevingen,
En er een einde aan te maken. Om te sterven, te slapen:
Geen meer; en door een slaap te zeggen, om te zeggen dat we
Het einde van het hartzeer, en de duizend natuurlijke schokken
Die vlees onderworpen is aan, ‘t is een consummatie
Vroom wensen. Te sterven, te slapen;
Te slapen, misschien te dromen: ja, daar zit de knoop,
Want in die slaap van de dood, welke dromen mogen komen,
Wanneer we ons hebben bevrijd van dit sterfelijke huls,
Moet ons doen aarzelen: dat is de overweging
Die het lijden van zo’n lange levensduur maakt;
Want wie zou de zweep en de spot van de tijd trotseren,
De onderdrukker veracht, de verachting van de trotse man,
De pijn van het versmaden, de vertraging van de wet,
De trots van ambt, en de bespottingen die
Een onwaardige liefde lijdt, wanneer hij zichzelf kan laten
Zijn rust met een blote bodkin? wie zou dragen
Lasten zwoegen en zuchten onder een vermoeid leven,
Maar dat de angst voor iets na de dood –
De onbekende regio, van wie geen reiziger terugkeert –
Puzzels de wil, en maakt ons liever lijden
Die kwaaltjes we hebben dan vliegen naar anderen
Die we niet kennen? Zo doet het geweten ons allen lafaards maken;
En dus het inheemse bleke gezicht van resolutie
Wordt zieklijs van te veel denken, en ondergangen van de
Gewone kleur; en ondernemingen van grote ondernemingen
Met deze opvattingen hun gang; en verliezen de naam van actie.
Mogelijke regieaanwijzingen:
- Lichaamstaal: Hamlet kan tijdens deze monoloog heen en weer lopen op het podium, terwijl hij nadenkt over zijn innerlijke strijd.
- Intonatie: Zijn stem kan variëren van zacht en bedachtzaam tot krachtig en emotioneel, afhankelijk van de emoties die hij uitdrukt.
- Tempo: Het tempo van zijn woorden kan variëren om de complexiteit van zijn gedachten en emoties weer te geven, soms langzaam en peinzend, dan weer snel en gepassioneerd.
- Gebruik van de ruimte: Hamlet kan verschillende delen van het podium gebruiken om zijn innerlijke conflicten te symboliseren, zoals naar de lucht kijken als hij spreekt over de dood of naar de grond staren als hij de worsteling met het leven beschrijft.
Dit is slechts een voorbeeld van hoe deze scène geregisseerd zou kunnen worden, en regieaanwijzingen kunnen variëren afhankelijk van de interpretatie van de regisseur en de acteur.