Seraphael: een engel van diepe compassie en mededogen, een symbool van troost en begeleiding voor de mensheid, stralend met goddelijke liefde en wijsheid.

Seraphael is een engel die wordt gekenmerkt door zijn diepgaande compassie en mededogen voor de mensheid. Zijn naam, afgeleid van “Seraphim,” een hogere orde van engelen in sommige religieuze tradities, suggereert zijn nauwe band met goddelijke liefde en toewijding. Als een hemelse wezen is Seraphael een symbool van troost en begeleiding, diep betrokken bij het lot en welzijn van de mensheid. Zijn wezen straalt een aura van rust en zachtheid uit, terwijl zijn ogen doordringen met een diepe wijsheid en begrip voor het menselijke lijden. Seraphael staat klaar om te troosten, te inspireren en hoop te brengen te midden van duisternis, een ware baken van goddelijke genade en liefde voor allen die zijn hulp zoeken.

Deze naam is samengesteld uit “Seraphim,” een hoge orde van engelen die bekend staan om hun vurige liefde en toewijding aan God, en “El,” wat in het Hebreeuws “God” betekent. Seraphael kan geïnterpreteerd worden als “Vuur van God” of “Vlam van God,” wat zijn intense liefde en mededogen symboliseert.

Seraphael, als een engel, zou traditioneel de goddelijke taal spreken. In verschillende religieuze en mystieke tradities wordt aangenomen dat engelen een unieke, zuivere taal spreken die bekend staat als Enochian.

Enochian is een esoterische taal die volgens de Elizabethaanse magiërs John Dee en Edward Kelley in de 16e eeuw werd geopenbaard door engelen. Het bestaat uit een unieke reeks woorden, zinnen en alfabetten die worden gebruikt voor magische en mystieke doeleinden, en wordt beschouwd als een heilige en krachtige taal met diepgaande spirituele betekenissen.

Een voorbeeld van een Enochian zin is:

“Ol sonf vorsg, cry i, seraphael, in sorrow.”

Dit betekent in het Engels: “I cry out in sorrow, says Seraphael.”

Deze zin illustreert het gebruik van enkele fundamentele Enochian woorden en de unieke syntaxis van de taal.

Een vervolg op de zin zou kunnen zijn:

“Zacar, yai trian, a mighty host, for the children of earth, whom I love.”

Dit betekent in het Engels: “Remember, you mighty host, for the children of Earth, whom I love.”

Dit vervolg benadrukt het gebruik van verdere Enochian woorden en de voortzetting van de boodschap van Seraphael, waarbij hij een beroep doet op de goddelijke krachten om aandacht te schenken aan de mensheid, die hij liefheeft.